- nâbekâr
- (F.)[ رﺎﮑﺑﺎﻥ ]1. hayırsız.2. işe yaramaz.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
nabekâr — sf., esk., Far. nā + Ar. bekār 1) Yararsız, işe yaramaz Muhbirlere göre nabekâr zenginin hüviyeti keşfedilmeden mayısın birinci günü geldi çattı. H. E. Adıvar 2) Serseri, haylaz, avare, işsiz … Çağatay Osmanlı Sözlük